Та бүхэндээ өмнө нь Солонгос болон  Японы менежментийн арга барилаас дурдаж байсан билээ. Энэ удаа та бүхэнд Сингапурын менежментийн арга барилаас дурдаж байна. Өндөр хөгжилтэй орнуудын  өндөр хөгжилд хүрч чадсан нууцын нэгээхэн хэсэг нь менежмент буюу удирдахуйн ухаантай зайлшгүй холбогддог. “Муу ард түмэн гэж байдаггүй, муу удирдагч л гэж байдаг” гэж нэг үг бий. Мэргэн уншигч та бүхэн үйл ажиллагаандаа хэрэгжүүлж болох бага ч болов санааг авч чадна гэдэгт найдаж байна. 
 

 

Сингапурын байгууллагууд нь шаталсан бүтэцтэй байдаг бөгөөд менежерүүдийн албан тушаалыг шат ахих тусам “настай” хүмүүс хашдаг. Азийн бусад орнуудтай адил хүнийг нас ахих тусам оюун ухаантай, цэцэн мэргэн болдог гэдэг утгыг илэрхийлдэг бөгөөд хүмүүс шинэ залуу менежерүүдээс илүү хөгшин настай менежерүүдтэй хэлэлцээр хийхдээ илүү тааламжтай ханддаг. Менежерүүд шийдвэрүүдээ өөрсдийн багаа төлөөлж гаргадаг бөгөөд тухайн шийдвэрүүдийг нь хүндэтгэхийг хүсдэг.Гэхдээ тухайн шийдвэр нь хэлэлцүүлэгдэж байгаагүй бол хүмүүс нээлттэй хурлын  үеэс ч илүү хувийн хандлагаар хандаж, хагарал зөрчилдөөнийг ч бий болгодог тал бий.

Үндсэндээ Күнзийн бизнесийн соёлтой бөгөөд менежерүүд ажилчдаараа хүндлүүлж, дуулгавартай захирагдахыг хүсдэг бөгөөд эргүүлээд ажилчдынхаа төлөө  үнэнч, шударгаар ажиллах нь тухайн багийг илүү сайн ажиллуулах нэгдмэл сонирхолд нөлөөлж чадна гэдэгт итгэдэг. Энэ ойлголт нь захирах, захирагдах ёсны маш олон үзэл бодлыг багтаасан эцгийн эрхт ёстой төстэй хүндлэлийг багтаадаг. Менежерүүд багуудтайгаа ажиллах харилцаа холбоонд аливаа ажлыг заавал тухайн ажлын өдөр дуусгах шаардлагагүй гэж үздэг.

Гэр бүлээс гадуурх харилцаа холбоо, дэмжлэг нь  харилцаа холбоо гэхээс илүү хүний хичээл зүтгэл, гүйцэтгэлийн шаардлага дээр тогтдог. Гүйцэтгэлд тавигдах шаардлага нь Барууны орнуудаас ялгаатай байж болох ч жагсаалтын хамгийн эхэнд тавигдах чадвар бол хүмүүсийг эрх чөлөөтэй ажлаа хийх мэдрэмжийг төрүүлдэг эвтэй, нийлэмжтэй багийг бүрдүүлэх чадвар юм.